Η Διώρυγα της Κορινθου

Ο Ι­σθμός α­πο­τε­λεί το κα­τε­ξο­χήν στρα­τη­γι­κό ση­μεί­ο του ελ­λα­δικού χώ­ρου κι έ­να α­πό τα ση­μα­ντι­κό­τε­ρα της Α­να­το­λι­κής Με­σο­γεί­ου. Η διά­νοιξή του α­πο­τέ­λε­σε α­πό την αρ­χαιό­τη­τα μεί­ζον θέ­μα κα­θώς η δη­μιουρ­γί­α της διώ­ρυ­γας θα έ­λυ­νε πολ­λά προ­βλή­μα­τα και θα διευ­κό­λυ­νε τη ναυ­σι­πλο­ΐ­α και το ε­μπό­ριο.Έ­τσι, πρώ­τος συ­νέ­λα­βε το έρ­γο της διά­νοι­ξης του Ι­σθμού ο τύραν­νος της Κο­ρίν­θου Πε­ρί­αν­δρος, πε­ρί το 602 π.Χ., ο ο­ποί­ος τε­λι­κά αρ­κέ­στη­κε στη δη­μιουρ­γί­α της διόλ­κου. Εν συ­νε­χεί­α ο Δη­μή­τριος ο Πο­λιορ­κη­τής, ο Ιού­λιος Καί­σαρ, ο Κα­λι­γού­λας και ο Νέ­ρων δια­δο­χι­κά με­λέ­τησαν και ε­πι­χεί­ρη­σαν τη διά­νοι­ξη, όμως χω­ρίς ε­πι­τυ­χί­α. Μά­λι­στα ο τε­λευ­ταί­ος, κα­τά το 67 μ.Χ., άρ­χι­σε ερ­γα­σί­ες εκ­σκα­φής χρη­σι­μο­ποιώ­ντας χι­λιά­δες ερ­γά­τες και προ­χω­ρώ­ντας σε μή­κος 3.300 μέ­τρων. Ο Η­ρώ­δης ο Ατ­τι­κός, οι Βυ­ζα­ντι­νοί στη συ­νέ­χεια και οι Ε­νε­τοί τέ­λος ή­ταν οι “διά­δο­χοι” του Νέ­ρω­να στο ό­ρα­μα της διά­νοι­ξης του Ι­σθμού, αλ­λά ε­γκα­τέ­λει­ψαν την προ­σπά­θεια για διά­φο­ρους λό­γους.Τε­λι­κώς, με­τά την Τουρ­κο­κρα­τί­α το νε­ο­σύ­στα­το ελ­λη­νι­κό κρά­τος ε­ξέ­τα­σε σοβα­ρά την πε­ρί­πτω­ση της διά­νοι­ξης και πά­λι. Το 1852 ο Λ. Λυ­γού­νης, ο ο­ποί­ος εί­χε δια­τε­λέ­σει διευθυντής των έρ­γων του Νεί­λου, ε­πε­ξερ­γά­στη­κε σχέ­διο το­μής του Ισθμού και κα­τέ­θε­σε την πρό­τα­σή του στην Ελ­λη­νι­κή Κυ­βέρ­νη­ση,  ε­νώ δέ­κα χρόνια αρ­γό­τε­ρα ο Γάλ­λος μη­χα­νι­κός Grimant De Caux κα­τέ­θε­σε τις δι­κές του προτά­σεις στην ελ­λη­νι­κή βου­λή. Αμ­φό­τε­ρες ό­μως, κρί­θη­καν α­πό το ελ­λη­νι­κό κράτος α­νε­δα­φι­κές. Ό­ταν, ό­μως, το 1869 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η διά­νοι­ξη της Διώ­ρυ­γας του Σουέζ, η τό­τε Κυ­βέρ­νη­ση του Θρ. Ζα­ΐ­μη έ­λα­βε -ε­πι­τέ­λους- την α­πό­φα­ση το­μής του Ι­σθμού κι έ­να χρό­νο αρ­γό­τε­ρα υ­πέ­γρα­ψε σχε­τι­κή σύμ­βα­ση με Γάλ­λους μη­χα­νι­κούς, η ο­ποί­α όμως α­τό­νη­σε και έ­τσι το 1881 το έρ­γο κα­τακυ­ρώ­θη­κε στον στρα­τη­γό Στέ­φα­νο Τυρ­ρ μα­ζί με το προ­νό­μιο εκ­με­τάλ­λευ­σης της γέ­φυ­ρας για 99 χρό­νια. Οι ερ­γα­σί­ες άρ­χι­σαν στις 23-4/5-5 του ε­πο­μέ­νου έ­τους με με­γά­λη ε­πι­ση­μό­τη­τα, παρό­ντος του βα­σι­λιά και της βα­σι­λι­κής οι­κο­γέ­νειας, ε­νώ προ­κρί­θη­κε ως οι­κονο­μι­κό­τε­ρη και σω­στό­τε­ρη η χά­ρα­ξη που εί­χε ε­φαρ­μό­σει ο Νέ­ρων με συ­νο­λι­κό μή­κος 6.300 μέ­τρα. Στις 25-7/7-8 του 1893 -κι α­φού το έρ­γο εί­χε α­να­λά­βει πια η ελ­λη­νι­κή εται­ρεί­α με την ε­πω­νυ­μί­α “Ε­ται­ρεί­α της διώ­ρυ­γος της Κο­ρίν­θου” υ­πό τον Α. Συγ­γρό- εν τω μέ­σω κα­νο­νιο­βο­λι­σμών η Βα­σί­λισ­σα Όλ­γα έ­κο­ψε με χρυ­σό ψα­λί­δι την κορ­δέ­λα των ε­γκαι­νί­ων της Διώ­ρυ­γος, ε­νώ το πρώ­το πλοί­ο τη διέ­πλε­ε ε­πισή­μως. Η Διώ­ρυ­γα, για τη δη­μιουρ­γί­α της ο­ποί­ας εί­χαν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί 2.500 ερ­γά­τες και τα τε­λειό­τε­ρα μη­χα­νή­μα­τα της ε­πο­χής, ή­ταν συ­νο­λι­κού μή­κους 6.343 μέτρων, πλά­τους στην ε­πι­φά­νεια της θά­λασ­σας 24,6 μέ­τρων και στο βυ­θό της 21,3 με ωφέ­λι­μο βά­θος 7,5 έ­ως 8 μέ­τρα και εί­χαν ε­ξο­ρυ­χθεί 12 ε­κα­τομ­μύ­ρια κυ­βι­κά μέ­τρα χωμά­των για την κα­τα­σκευ­ή της, ε­νώ σε ό­λο το μή­κος της εί­χαν κα­τα­σκευα­στεί κρη­πι­δό­τοι­χοι μέ­χρι ύ­ψους 2 μέ­τρων πά­νω α­πό την ε­πι­φά­νεια της θά­λασ­σας.Η “Ε­ται­ρεί­α της Διώ­ρυ­γος της Κο­ρίν­θου” εκ­με­ταλ­λεύ­τη­κε τη Διώ­ρυ­γα μέ­χρι το 1906, ο­πό­τε την α­νέ­λα­βε η Ε­θνι­κή Τρά­πε­ζα μέ­σω της “Νέ­ας Α­νω­νύ­μου Ε­ται­ρεί­ας της Διώ­ρυ­γος της Κο­ρίν­θου”. Τέ­λος, α­πό την 1η Νο­εμ­βρί­ου του 1980 η εκ­με­τάλ­λευ­ση της Διώ­ρυ­γας πε­ρι­ήλ­θε στο Ελ­λη­νι­κό Δη­μό­σιο το ο­ποί­ο με το Ν. 1067/80 συ­νέ­στη­σε την “Α­νώ­νυ­μο Ε­ται­ρεί­α Διώ­ρυ­γος Κο­ρίν­θου” . Στα 107 χρό­νια της λει­τουρ­γί­ας της η Διώ­ρυ­γα έ­χει κα­τά και­ρούς κλεί­σει, κυ­ρίως λό­γω των κα­τα­πτώ­σε­ων των πρα­νών της, εξαι­τί­ας της ι­διό­μορ­φης γε­ω­λογι­κής σύ­στα­σης της πε­ριο­χής. Έ­τσι μέ­χρι το 1940 πα­ρέ­μει­νε κλει­στή συ­νο­λι­κά 4 χρό­νια λό­γω κα­τα­πτώ­σε­ων -με α­πο­κο­ρύ­φω­μα το 1923 (2 χρό­νια). Το 1944 κα­τά την α­πο­χώ­ρησή τους οι Γερ­μα­νοί προ­κά­λε­σαν την πτώ­ση 60.000 κυ­βι­κών μέ­τρων χω­μά­των και οι ερ­γα­σί­ες εκ­φρά­ξε­ως κρά­τη­σαν 5 χρό­νια. Στη Διώ­ρυ­γα λει­τουρ­γούν σή­με­ρα δύ­ο βυ­θι­ζό­με­νες γέ­φυ­ρες. Μί­α στην Πο­σει­δω­νί­α και μί­α στην Ι­σθμί­α που ε­ξυ­πη­ρε­τούν την ε­πι­κοι­νω­νί­α με­τα­ξύ Στε­ρε­άς και Πε­λο­πον­νή­σου, ε­νώ κά­θε χρό­νο το πιο διά­ση­μο κα­νά­λι του ελ­λα­δι­κού χώ­ρου δια­πλέ­ε­ται α­πό 15.000 πε­ρί­που πλοί­α, 50 του­λά­χι­στον δια­φο­ρε­τικών ε­θνι­κο­τή­των, α­πο­τε­λώ­ντας αυ­τή τη στιγ­μή τον α­διαμ­φι­σβή­τη­το θα­λασ­σινό “ομ­φά­λιο λώ­ρο” με­τα­ξύ Δυ­τι­κής και Α­να­το­λι­κής Με­σο­γεί­ου.

Primary Color

Secondary Color